Сялец: любыя сэрцу вясковыя вуліцы  / склад.  і фотаздымкі Т. Р. Ліннік. — Бяроза : ДУК «Бярозаўская раённая бібліятэчная сістэма», Сялецкая  сельская бібліятэка, 2022. — 10 с., [2] л.: іл.  

У кожнага з нас ёсць дарагі сэрцу куток, месца, дзе мы нарадзіліся. Куды б  ні закінуў нас лёс, заўсёды хочацца вярнуцца назад, у той дом, дзе прайшло дзяцінства, на тую вуліцу, дзе выраслі.  Нам часта здаецца, што пра свае родныя мясціны мы ведаем усё, ці амаль усё. І гэта дапамагае яшчэ больш любіць свой край, сваю родную вёску, разумець, што мы — малая часцінка нашай Радімы, 

Свой летапіс Сялец вядзе з часоў Вялікага княства Літоўскага: упершыню ў пісьмовых крыніцах ён згадваецца ў 1397 годзе ў грамаце вялікага князя Вітаўта. За сваю шматвекавую гісторыю Сялец быў мястэчкам, сялом, затым вёскай, а цяпер гэта аграгарадок. 

Сучасны воблік Сяльца значна адрозніваецца ад Сяльца мінулага. У апошнія дзесяцігоддзі аграгарадок  папоўніўся шэрагам новых вуліц: Ціхай, Маладзёжнай і Навасёлаў. А  назвы  старых вуліц амаль усе былі заменены на новыя.  Але колішнія назвы  вуліц — люстэрка багатай гісторыі Сяльца, яны сведчаць аб  самабытнасці вёскі і яе жыхароў. Гэтыя назвы — каларыт нашай малой радзімы, яе непаўторнасць, і патрэбна захаваць іх, не даць растварыцца ў часе.