Мая родная старонка : вёска Спорава ў творах паэтаў-спараўцоў
Мая родная старонка : вёска Спорава ў творах паэтаў-спараўцоў / склад. А.М. Гук. – Бяроза : ДУК “Бярозаўская раённая бібліятэчная сістэма”, Аддзел бібліятэчнага маркетынгу Бярозаўскай ЦРБ, 2019. – 26 с. – (Серыя “Бярозаўшчына літаратурная”).
Спорава — вёска, якая мае даўнюю і багатую гісторыю і асаблівы ўклад жыцця. Вяскоўцы збераглі шматвекавыя традыцыі і звычаі, у якіх змясціліся гісторыя і народная духоўнасць, быт і працоўны каляндар, адносіны да мовы і сям’і.
Адной з асаблівасцяў самабытнай вёскі Спорава з’яўляецца вялікая колькасць паэтаў-аматараў. Адгадайце рэбусы і вы даведаецеся, аб чым расказваюць у сваіх творах Вольга Пашкевіч, Іван Чайчыц, Марыя Ваўчок, Мікалай Пашкевіч, Мікалай Чайчыц.
Цікава, што ўсе славутасці вёскі маюць у назве слова “Спораўскі”.
Вольга Ануфрыеўна Пашкевіч
Спараўчанка
Спараўчанка, спараўчанка
Спорыць з вечару да ранку,
Спорыць дружна за работай.
І з вялікаю ахвотай
Спараўчанка сее, косіць,
Дапамогі ў Бога просіць.
У лузе, у полі ўсё збірае,
Па-над возерам спявае.
Сядуць у лодку грамадою –
Песня льецца над вадою.
Хай далёка песня льецца,
Хоць нявесяла жывецца.
Іван Паўлавіч Чайчыц
Cпорава
Край мой палескі,
Спораўскі край –
Балоты, узлескі,
Шуміць побач гай.
Азёрныя хвалі
Мне песні спяваюць,
Прасторы і далі
Ад сэрца вітаюць.
Куды ўзор ні кінеш,
Ні ступіш і крок –
Усюды сустрэнеш
Чароўны куток.
Вясенняй парою
З усёй Беларусі
Ляцяць да нас з выраю
Лебедзі-гусі.
Ласкавае сонца
З возерам грае,
Я рады бясконца,
Што тут пражываю.